ภาวะดื้อต่ออินซูลินมีความสัมพันธ์กับความอ้วน มีเพียงประมาณ 20% ของผู้ที่อ้วนเท่านั้นที่ไม่มีภาวะดื้อต่ออินซูลิน นอกจากอ้วนแล้วภาวะดื้อต่ออินซูลินยังเกี่ยวข้องกับความดันโลหิตสูง ไขมันชนิดไตรกลีเซอไรด์สูง และไขมันเอชดีแอล(HDL-C) ซึ่งเป็นไขมันที่ดีให้ลดลงด้วย

  ภาวะดื้อต่ออินซูลิน (Insulin resistance) เป็นกรรมพันธุ์ที่ถ่ายทอดกันมาในครอบครัว ขณะที่มีอายุน้อยๆจะยังไม่แสดงอาการ นอกจากจะมีปัจจัยมากระตุ้นให้อาการแสดงออกเร็วขึ้น ปัจจัยนั้นคือความอ้วนหรืออ้วนลงพุง เพราะการที่มีไขมันสะสมอยู่ที่พุงมากจะยิ่งทำให้ระดับความดื้อต่ออินซูลินเพิ่มสูงขึ้น

  ผลเสียของการเกิดภาวะดื้อต่ออินซูลิน

 1. ทำให้ระดับน้ำตาลในเลือดสูง การที่น้ำตาลในเลือดสูงจะช่วยเร่งให้เกิดการอักเสบของหลอดเลือดเร็วขึ้น เพิ่มโอกาสการเกิดโรคหัวใจและหลอดเลือดมากขึ้น 2-3 เท่าตัว

 2. ทำให้ผนังหลอดเลือดทำงานผิดปกติหลอดเลือดยืดหยุ่นน้อยลงเป็นสาเหตุทำให้เกิดความดันโลหิตสูง การอักเสบของหลอดเลือด และโรคเบาหวาน

 3. ลดประสิทธิภาพของร่างกายในการละลายเลือดที่แข็งตัว เป็นที่มาของภาวะหลอดเลือดตีบตัน

 4. ทำให้เกิดผลึกไขมัน ( Plaque ) ที่หลอดเลือดเร็วขึ้น นำไปสู่การเกิดหลอดเลือดตีบตันเร็วขึ้น

 5. ทำให้ระดับอินซูลินในเลือดสูง จึงทำให้เกิดความดันโลหิตสูง และไขมันในเลือดผิดปกติ คนอ้วนแทบทุกคนมีระดับอินซูลินในเลือดสูง

  การป้องกันภาวะดื้อต่ออินซูลิน